Koude dag en koude oorlog

De stad lijkt vandaag wel uitgestorven. Bij het fietsen vanaf de camping over bruggen en viaducten, langs havens, loodsen zag het het anders uit. Brede snelwegen met langsrazende trucks, auto's en bussen. Op het station volop mensen alleen en in groepen die aankomen of wachten op de trein.

Op perron 1 is de ingang van de Szcecin ondergrondse routes. Op het middaguur is er iedere dag een tour door de ondergrondse gewelven uit de 19e eeuw. O zaterdagmiddag kan ik mee met de Koude Oorlog tour. Vanaf de 2e Wereldoorlog zijn de oude gewelven omgebouwd tot een commandocentrum en schuilkelders ca. 5.000 mensen. Op deze plek oefende het spoorwegpersoneel wat te doen in het geval van een nucleaire aanval vanuit het Westen. De andere Poolse bezoekers zijn zowel van de generatie die de communistische tijd wel en niet hebben meegemaakt naar de idiote voorbereidingen, instructies, gasmaskers en beschermende kleding. Natuurlijk vindt de wat oudere gids het eigenlijk best leuk. Vol enthousiasme zingt hij oude liederen en laat ons gasmaskers opzetten. Blijkbaar heeft de propaganda destijds wel gewerkt hoewel hij natuurlijk beweerd van niet.

Na een uur is de tour voorbij en fiets ik de stad in. Het is opvallend rustig, waarschijnlijk omdat de reguliere winkels dicht zijn. Later blijkt dat de winkelcentra uit de jaren '90 laat open zijn en vol mensen die zich al winkelend een rijk gevoel willen aanmeten. In de restaurantweek geniet ik van een verse borek in een ietwat knullig en goedbedoeld restaurant. De manager annex ober doet doet zijn best, hij reddert een haar of vlieg in het dessert bij mijn buurvrouwen en maakt een groepje lomperiken onschadelijk. Ik vind 't vooral lang wachten en popel om naar het transportmuseum te gaan. Hopelijk is het niet alleen inspirerender, waarschijnlijk minder koud en zeker zonder regen en hagel.

Mijn verwachtingen komen uit: de tram stopt echt voor de deur van een oude remise en binnen staan volop trams, Poolse auto's en motoren uit het Sovjettijdperk. De trots is natuurlijk de FIAT Polski. Mijn favoriet is echter de vakantie-auto met daktent. Naast de voertuigen is er een leuke tentoonstelling met autogerelateerde architectuur. Tekeningen en schaalmodellen van allerlei parkeergarages, tankstations, etc. De koffiehoek met blèrende kinderen laat ik aan me voorbijgaan. Liever een latte in een hippe bar voordat ik de 7 km terug fiets in de koude regen over bruggen, viaducten in deze grootste havenstad van Polen.