Specktaculair

In de afgelopen 36 uur zijn Cornelia en ik vanuit thuis naar Kemping Ventspils gereisd. We hebben net een rondje gefietst in het havenstadje. Het was koud en uitgestorven op straat. Wat vooral opvalt zijn katten, hoe schoon en opgeruimd het is en vele beelden van koeien. Dat laatste zagen we al vanaf de boot bij aankomst. Grappig maar weinig spectaculair.

De aankomst in de haven wat was wat beter. Toen we in het busje stapten bleek de accu leeg te zijn. Waarschijnlijk zit er een fout in de elektrische schakelingen en trekt de koelkast niet alleen de huishoudaccu leeg, maar ook de gewone accu. De man voor ons op het parkeerdek had het direct door en kwam direct op ons af “ist dass een normal Diesel”. Op en neer duwen over het dek bleek niet te werken, met lagere startkabels van Volkswagen naar Volkswagen wel.

De bootreis op de Flavia was over kalme zee en pas in Ventspils zagen we nog een Nederlandse (T4) kampeerbus. De rest van de passagiers leken allemaal vrachtwagenchauffeurs: veel plastic slippers, bierbuiken, ietwat vale gezichtskleur en volop kameraadschap. Het eten aan boord was te eten. Blij dat we onderweg in Duitsland nog een echte Bratwürst hadden gegeten. Lekker groot, gemütlich, met een hard wit broodje en ietwat Specktaculair. Verder was het een kalme rit van nog geen 600 km van huis naar Travemünde. Fijn na een laatste week van last-minute busklussen, aankopen doen en voorbereiden.