Weer aan de kust

Pärnu is een badplaats aan de Golf van Riga. Vanaf de camping fiets je zo langs de rivier de stad in. Het centrum is typisch een badgastenplaats met allerlei kleding- en overbodigedingen-winkels. De hoofdstraat is autovrij en er is volop keuze om wat te drinken en te lunchen. Op een paar pleinen is Wifi. Vrije toegang tot internet is een grondrecht in Estland. Waarschijnlijk heeft dat te maken dat de bedenkers van zowel Kazaa als Skype hier vandaan komen.

Om wat cultuur te ontdekken ga ik naar het Uue Kunsti Muuseum - Museum of New Art. Aan de buitenkant is nog te zien dat het een KGB-gebouw is geweest. Binnen is dat helemaal niet merkbaar. Zeker niet door de zeker niet preutse werken in de hal en op de posters van eerdere tentoonstellingen. Dat de huidige tentoonstelling over glas was, stemde mij wat sceptisch. Normaal heb ik daar niks mee; zeker niet met vazen en moeilijk handgeblazen voorwerpen. Eenmaal binnen was het echt wel andere koek. Prachtige werken van glas en gebruikmakend wat glas kan zijn en doet. Glas vervormd, gevormd, bedrukt, in combinatie met andere materialen. Prachtig.

Al even mooi zijn de sieraden, wandkleden, meubels, en andere handgemaakte voorwerpen in een oude school tegenover het oude stadhuis. De dames, ja alleen dames, weten prachtige combinaties te maken van oude technieken of vormen in eigentijdse voorwerpen. Lastig omschrijven. Als bonus ontdek ik wel dat het woord “kelder” in het Ests hetzelfde is als in het Nederlands. In een net modern uitziend restaurant eet ik nog iets traditioneels: soort zuurkool met stukjes vlees en gekookte aardappel. Best lekker :-)

Na het museum zit ik nog even lekker aan het strand. Het is zo mooie nazomer. Later in de avond heb ik afgesproken met een Finse die hier net 10 dagen woont. Heb na één dag al een paar bezoektips voor haar. In een Russisch restaurant hebben we een interessant gesprek over haar vorige werk in Dubai, de economie in Finland en Estland in de IT sector. Leuk dat je zomaar via Tinder mensen vindt voor een prima gesprek op een vreemde plek. Dat ze geen taart heeft gebakken ben ik al bijna weer vergeten.